روز دانشجوی امسال با همهگیری ویروس کرونا همراه شد،دانشجویان در ماههای پس از کرونا با مشکلاتی دست به گریبان شدند که سابقه ای برای آنها وجود نداشت.همه گیری به یکباره شور حضور جوانان را در دانشگاهها گرفت اما چراغ دانش خاموش نشد. با این حال آنها برای رفع این چالش ها نیاز به حمایت دارند.
به گزارش مجله خبری نگار؛ ۱۶ آذر، روز دانشجو، روز شهادت سه آذر اهورایی، «مصطفی بزرگنیا»، «احمد قندچی» و «مهدی شریعت رضوی» است. روزی که دانشجویان نشان دادند در سپهر سیاسی ایران نقشی ویژه ایفا میکنند و جایگاهی ویژه دارند. از زمان تأسیس دانشگاه در ایران، دانشجویان در دانشگاههای ایران همان نقشی را ایفا کردهاند که در بسیاری دیگر از دانشگاههای جهان، از جمله دانشگاههای فرانسه، آمریکا، آلمان، مکزیک، یونان، کانادا و مانند آن داشتهاند: مقابله با ظلم و ستم، تبعیض، نظامهای سلطه، دیکتاتوری و مانند آن. جنبش دانشجویی در ایران و در سالهای پیش از انقلاب، نقشی بیبدیل در شکلگیری اعتراضات علیه رژیم حاکم داشت و همین اعتراضات بود که در نهایت باعث شد تا یکی از زمینههای اصلی سقوط رژیم شاهنشاهی در ایران شکل گیرد. بسیاری از سیاستمداران امروز جامعه ایرانی، در زمان وقوع انقلاب، جزو همین دانشجویان بودهاند و اکنون نیز دانشجویان همچنان چشمان بیدار جامعه هستند و دانشجوی هوشمند و با بصیرت که با دردهای جامعه آشنا است، میتواند نقاط ضعفها و قوتها را شناسایی کرده و با نقدها و نظرات خود، مسئولان را در پیشبرد اهداف جامعه، یاری کنند.
این روزها را میتوان سختترین روزهای سالهای اخیر برای فعالیتهای دانشجویی دانست؛ زیرا شرایط خاص و پیچیده حاصل از همهگیری ویروس کرونا، امکان فعالیتهای جمعی را از دانشجویان سلب کرده است. از یکسو کلاسهای درس تشکیل نمیشوند و از سوی دیگر کلاسهای آنلاین نیز کیفیت مطلوب و مورد نظر را ندارند. زیرا هم تعامل استاد و دانشجو در چنین کلاسهایی بسیار دشوار است و هم دانشجویان از حضور در فضای پرشور و نشاط دانشگاه محروم هستند.این مسئله به ویژه برای دروس عملی بیش از پیش احساس میشود. دانشجویان دیگر نمیتوانند در دروس عملی خود در آزمایشگاهها حاضر شوند، قادر به استفاده از امکانات مختلف یک مرکز دانشگاهی همچون کتابخانه، سالن مطالعه، خوابگاه، غذاخوری، زمین ورزشی و مانند آن نیستند و باید با فشار روانی ناشی از همهگیری ویروس کرونا نیز روبرو باشند. آنان نمیتوانند همچون گذشته به آسانی از راهنمایی چهره به چهره واز نزدیک اساتید خود بهرهمند شوند و مشکلات علمی و درسی خود را با حضور در کلاسهای درس برطرف کنند. این مسئله برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی به مراتب دشوارتر است و امکان استفاده از فرصتهای علمی و تحقیقاتی دانشجویان، با موانعی جدی روبرو است. انجام مطالعات و تحقیقات برای نگارش رسالههای علمی بسیار سخت است و دانشجویان تحصیلات تکمیلی بایستی با مشکلات بسیار برای انجام پایان نامه خود دست و پنجه نرم کنند. از طرف دیگر چالشهایی همچون برگزاری امتحانات بر فشار روانی دانشجویان میافزاید و امکان سنجش توان علمی دانشجویان از سوی اساتید، با این شیوه بسیار دشوار است.
دانشجویان همچنین از فضای سیاسی و اجتماعی موجود در مراکز دانشگاهی نیز محروم هستند. آنان نمیتوانند در جمع همکلاسیهای خود حضور پیدا کنند، قادر نیستند از هم اندیشی آن ها بهرهمند شوند و برگزاری بسیار از مراسمها، جشنها، میزگردها، همایشها و مانند آن نیز بسیار دشوار و یا حتی غیرممکن است. مشکل دیگر دانشجویان به ویژه در دانشگاههای غیردولتی نیز بحث پرداخت شهریهها است که با وجود غیرحضوری شدن مراکز دانشگاهی و کاهش هزینههای این مراکز، باز هم در حال افزایش است و مشکلات دانشجویان محصل در این مراکز را دو چندان خواهد کرد.
با تمام این احوال اما برگزاری کلاسهای درس با همه افت و خیزها و کمی و کاستیها، خود اقدام ارزشمندی است که امکان آن در دو ترم گذشته فراهم شده است. بطور حتم با شناسایی موانع مختلف و برطرف شدن نقاط ضعف، آموزش از راه دور در کشور میتواند هر روز کیفیتی بیشتر نسبت به روز قبل پیدا کند. همچنین فعالیتهای برخی گروههای دانشجویی برای مقابله با کرونا نشان میدهد که دانشجویان با وجود این شرایط سخت و دشوار، میتوانند باز هم بسیار مؤثر باشند. از همین رو است که به نظر میرسد شرایط خاص دانشجویان امروز جامعه و نیاز به امکاناتی همچون افزایش سرعت فضای مجازی، ارائه اینترنت پرسرعت به دانشجویان و حمایت روحی و روانی از آنان به یاری دانشجویان بشتابند. شرایط حاصل از گسترش ویروس کرونا، باعث شده است تا دانشجویان بیش از گذشته به حمایتها نیاز داشته باشند. شرایط پیچیده و خاص تحصیلی در دو ترم گذشته که هنوز هم مشخص نیست چه زمانی به پایان برسد، نشان میدهد اکنون و بیش از هر زمان دیگری باید برای حل مسائل دانشجویان گامهایی اساسی برداشت و در عین حال مشخص شده است که نبود دانشجویان در مراکز دانشگاهی تا چه اندازه میتواند باعث سردی فضای اجتماعی شود. فضایی که به رغم تمامی ویژگیهای خاص آن، نیاز ضروری جامعه ایرانی است. نزدیکی انتخابات در سال بعد نیز دلیل دیگری است که بایستی مدیران آموزش عالی و مراکز دانشگاهی برای حمایت از دانشجویان گام بردارند و با کمک به دانشجویان مسائل آنان را حل کنند.
مسئله اساسی امروز دانشجویان، نیاز به افزایش کیفیت آموزشهای غیرحضوری و کاهش فشار ناشی از همهگیری ویروس کرونا بر شانه دانشجویان و اساتید است. فارغ از تمامی مسائل و به رغم تمامی چالشهایی که فعالیتهای دانشجویی با خود به دنبال دارد و چه بسا این فعالیتها در برخی برههها باعث نگرانی مدیران دانشگاهی شده است؛ اما دانشجویان را همچنان باید ندای روشن جامعه ایرانی دانست. ندایی که شور و حرارت آن همواره به فضای اجتماعی و سیاسی کشور، رونقی خاص میبخشد. رونقی که نیاز اصلی برای سلامت فضای سیاسی در هر کشوری است. دانشجویان امروز، بطور حتم مدیران و مسئولان آینده ایران هستند و میتوان اطمینان خاطر داشت در صورتی که جامعه دانشجویی امروز، آموزشهای بهتری را دریافت کند و امکان بیشتری برای فعالیتهای اجتماعی و سیاسی داشته باشد، در آینده نیز مدیران و مسئولان توانمندتر و باتجربهتری در سپهر سیاسی و اجتماعی کشور حضور خواهند داشت و کشور قادر است در مسیر خود به پیش برود. مسیری که در نهایت به تعالی و سعادت جامعه خواهد انجامید.
منبع: ایرنا